Thema’s > Kansspelen

Italië voelt zich arm en omsingeld door de boze buitenwereld, en is massaal op zoek naar ‘la fortuna’, het geluk. Met 34,2 miljard omzet is het gokken de vijfde industrie van het land. Gemiddeld vergokt elke Italiaan 571 euro per jaar. Italiaanse regeringen stemmen hun begroting voor een deel af op gokinkomsten. Berlusconi financiert er nu een soort kortingskaart voor gepensioneerden mee en promoot elk nieuw gokspel.

Lotto is een van de vele spelen waaraan Italianen verslingerd zijn. De ‘Superenalotto’ is het minst populaire gokspel van het land. Het spel draait om de ultieme combinatie van zes cijfers.
De meeste Italianen geloven heilig in nummers die geluk brengen. Als je van een overleden familielid droomt, ren je niet naar een volgeling van Sigmund Freud, maar naar de eigenaar van een lottolokaal. Die vertaalt met hulp van de Napolitaanse Smorfia, een afgeleidde van de Joodse Kabbala, de droom in te spelen nummers.

Veel populairder is het gokken op sportuitslagen, waarbij meer moet worden gedacht aan paarden dan aan de traditionele voetbaltoto, die in een crisis verkeert.

Ook de krasloten en de nieuwe generatie fruitautomaten in de bars zijn razend populair, met een omzet in de eerste negen maanden van 2008 van respectievelijk zes en zestien miljard euro. De sportuitslagen genereren 2,6 miljard; de lotto ‘slechts’ 1,4.